„To nie jest kraj dla miłośników detalu” – słowa Tomasza Jastruna wróciły do nas jak bumerang po przedwczorajszej wiadomości o rezygnacji Grzegorza Piątka ze stanowiska Naczelnika Wydziału Estetyki Przestrzeni Publicznej warszawskiego ratusza. W stowarzyszeniu zaczęliśmy o tym na gorąco dyskutować. Czy trzy miesiące to dostatecznie długi okres, by stwierdzić, że urzędniczno-proceduralnego betonu nie da się skruszyć? Czy ideały to wystarczający pancerz dla znoszenia razów opinii publicznej, że jest się osobiście odpowiedzialnym za każdą wielkoformatową płachtę w tym mieście (vide niedawna nagonka w kontekście Smyka)? Czy warto godzić się na funkcjonowanie w atmosferze fasadowości, mozolnie wdrażając np. katalogi dobrych wzorców dla reklam i szyldów, licząc, że polityka władz miasta kiedyś się zmieni? Wątpliwości jest sporo, ale pewne refleksje wokół dymisji Piątka pozostają niezmienne.